Pałacyk myśliwski Habsburgów w Wiśle

Kto bogatemu zabroni? To dobre pytanie w tym miejscu, przecież kogo stać na to, by postawić sobie rezydencję, a tak naprawdę pałacyk myśliwski na górskiej polanie, po to by raz na jakiś czas przyjechać sobie na polowanko. Jak widać arcyksięcia Austrii, Fryderyka Habsburga (tak z tych Habsburgów) było stać, ba! Nawet zbytnio nie oszczędzał:) Z tego powodu w skrócie powstał ten pałacyk, który dziś można oglądać w Wiśle. Trochę faktów: budowę rozpoczęto w 1897 i trwała rok. Budynek powstał na polanie Przysłop, na zboczach Baraniej Góry w sąsiedztwie starej leśniczówki i domku myśliwskiego, które okazały się za małe, by pomieścić gości polowań u arcyksięcia.

Pałacyk był drewniany, jednopiętrowy i stylizowany na wzór budynków tyrolskich. Służył Habsburgom do 1916 roku, goszcząc m. in. cesarza niemieckiego czy arcyksięcia Austrii Karola, późniejszego cesarza. Od czasów I wojny światowej, do połowy lat 20 XX w. rezydencja popadała w niełaskę, by później (od 1925) służyć jak schronisko. W latach 70 ubiegłego stulecia, w związku ze zwiększonym ruchem turystycznym PTTK zdecydowało o budowie nowego, większego schroniska, ponieważ dawny pałacyk okazywał się już niewystarczający. Po wybudowaniu nowego obiektu, dawna rezydencja zaczęła niszczeć, jednak dzięki lokalnym miłośnikom budynek uratowano. Rozebrano go i przeniesiono do centrum Wisły, gdzie do dziś mieści w sobie tutejszy oddział PTTK.