Dawne mury miejskie w Poznaniu

O znaczeniu i średniowiecznego miasta świadczyły jego fortyfikacje i umocnienia, dlatego Poznań jako jeden z ważniejszych ośrodków na ówczesnej mapie Polski powinien mieć się czym pochwalić. Dawne mury miejskie w Poznaniu liczyły sobie około 1700 metrów, miały 7 metrów wysokości (baszty miały wysokość 11 metrów) oraz 4 bramy i ponad 30 wykuszy. Niestety z racji tego, że z czasem wymagały coraz poważniejszych napraw oraz hamowały rozwój miasta, pod koniec XVIII wieku rozpoczęto ich rozbieranie. Na skutek tej decyzji do dzisiejszych czasów pozostały tylko nieliczne relikty dawnych murów miasta, które szczególnie efektownie zostały wyeksponowane pomiędzy ulicą Małe Garbary a ulicą Masztalarską i 23 Lutego.

Historia murów miejskich w Poznaniu sięga XIII wieku, kiedy to po lokacji miasta wzniesiono pierwsze umocnienia, wykonane z ziemi i drewna. Krótko później zastąpiono je ceglanymi fortyfikacjami, które dodatkowo umocniono aż ponad 30 basztami, co sprawiało, że Poznań był wówczas jednym z najsilniej ufortyfikowanych miast Polski! W XV wieku, kiedy następował rozwój artylerii, zdecydowano się rozbudować mury miejskie w Poznaniu o dodatkowy, zewnętrzny mur okalający niemal całe miasto oraz pogłębiono fosy. Ostateczny kształt mury miejskie przybrały w XVI wieku i od tego czasu ich znaczenie oraz rola spadały. W pewnym momencie w basztach rozwijała się działalność niemilitarna a „szczelność” umocnień osłabiały przebijane w międzyczasie furty.

Obecnie, jak wspominałem wcześniej, po większości murów nie ma już śladów. Największe zachowane ich fragmenty można zobaczyć na skwerze pomiędzy ulicą Małe Garbary a Masztalarską, kolejne mniejsze pozostałości w okolicach Zamku Przemysła oraz w pobliżu ul. Wrocławskiej. W miejscach dawnych murów miejskich w 2013 roku wmurowano w chodniki i ulice 17 pamiątkowych tablic, które przypominają o dawnych potężnych umocnieniach miasta i ich orientacyjnym przebiegu.