Kościół norweski w Poznaniu

Kościół norweski w Poznaniu to jeden z dwóch kościołów w stylu norweskim w Polsce, obok dużo bardziej znanej Świątyni Wang w Karpaczu! Choć jest znacznie mniejszy i mniej okazały od swojego „bratanka”, skrywa w sobie bardzo ciekawą historię. Powstał on w 1911 roku na ekspozycję Wystawy Wschodnioniemieckiej w Poznaniu, gdzie prezentowany był jako przykład świątyni dla małych wsi. Po wystawie zakupiona przez Krzesiny, które to miały stać się wzorcową wioską poglądową a „wzorcowy” oczywiście kościółek stanąć w okolicach jej centrum. Ostateczne w 1912 roku wykonano niezbędne prace nad przenosinami kościoła na Krzesiny a pod koniec października 1912 roku odbyło się jego poświęcenie. Od tego czasu był on świątynia protestancką dla tutejszych wiernych.

Po I wojnie światowej ilość protestantów w Krzesinach znacząco spadła, w związku z włączeniem tych ziem do odrodzonej Rzeczypospolitej. Wtedy to świątynia służyła również protestanckim mieszkańcom okolic. Niestety świątynia w okresie międzywojennym była miejscem głoszenia przez tutejszego proboszcza haseł i kazań politycznych, wspierających czy nawet gloryfikujących rządzących Rzeczą nazistów. Zresztą proboszcz wraz ze swoją rodziną byli członkami tzw. V kolumny, czyli wrogów wewnętrznych czy wręcz szpiegów. W trakcie II wojny w bezpośrednim sąsiedztwie kościoła, dokładnie na terenie przykościelnym oraz w dworku na północ od niego torturowano, bito i upokarzano Polaków, szczególnie w historii zapisała się tzw. akcja krzesińska.

Po wojnie kościół przeszedł w ręce katolików a od 1958 roku stał się świątynią parafialną.

Na szczególną uwagę zasługuje architektura kościoła, która nawiązuje do wzorów północnonorweskich. Kościół posiada konstrukcję drewnianą, z zewnątrz wykończoną drewnem. To czyni go jedynym kościołem drewnianym w mieście. Świątynia przykryta czterospadowym dachem o nieregularnym kształcie, zwieńczonym niewielką ale charakterystyczną wieżą. W 2011 roku przeszedł gruntowny remont.