Kościół świętego Jana Vianneya w Poznaniu

Kościół świętego Jana Vianneya w Poznaniu w Poznaniu to malowniczo położony i nietypowy architektonicznie kościół zlokalizowany na poznańskim Sołaczu. Świątynia wzniesiona została w latach 1928-30 na terenach przekazanych przez Właściciela dzielnicy willowej, berlińskiego bankiera, żydowskiego pochodzenia. Pierwotnie miejsce to było przewidziane na świątynię protestancką, jednak po odrodzeniu Rzeczpospolitej po I wojnie światowej, tereny zasiedlili polscy katolicy, którzy oczywiście dążyli do wzniesienia swojej świątyni.

Kościół świętego Jana Vianneya w Poznaniu w Poznaniu w dwóch elementach jest unikalny. Pierwsze to położenie na niewielkim wzgórku, które zamyka jeden z płacy dzielnicy willowej, rozciągający się aż od Parku Sołackiego. Drugi wyróżnik to forma architektoniczna, ponieważ kościół został zaprojektowany na planie centralnym, o rotundowej bryle, przykryty okazałą kopułą co czyni go  wyjątkowym na tle innych świątyń miasta. Choć kościół konsekrował w 1930 roku prymas kardynał August Hlond, to prace wykończeniowe trwały jeszcze w kolejnych latach. Niestety okres II wojny światowej nie był dla kościoła łaskawy, ponieważ od 1941 roku Niemcy przekształcili świątynie na magazyn czy stajnię. Dodatkowo kościół ucierpiał w wyniku ostrzału oraz grabieży. Po wojnie starano się kościół świętego Jana Vianneya w Poznaniu przywrócić do przedwojennego stanu, co głównie ze względu na finanse, rozciągnęło się znacznie w czasie i formalnie zakończyło się zamontowaniem w 2000 roku nowych organ kościelnych, drewnianego tabernakulum i ambony.

Przed kościołem, po drugiej stronie ul. Mazowieckiej w północnej części Placu Pomorskiego stoi rzeźba patrona świątyni i parafii – św. Jana Vianneya.