Ruiny zamku Klaudyny Potockiej na Wyspie Zamkowej

Ruiny zamku Klaudyny Potockiej skrywają w sobie wyjątkową historię. Nie do końca rozumiem, dlaczego nazywa się ją romantyczną, ale jestem pewien że taka historia nie zdarza się zbyt często. Zamek powstał w latach 1824-1825 i był on prezentem ślubnym dla Klaudyny Potockiej, od jej brata Tytusa Działyńskiego. To się nazywa rozmach! Zamek został zlokalizowany na jednej z wysp na Jeziorze Góreckim, później nazwaną Wyspą Zamkową.

To właśnie Działyński zaprojektował zamek oraz w całości go ufundował. Nie przypadkowo wybrana została lokalizacja, ponieważ zgodnie z ówczesną „modą” takie odizolowane od wszystkiego i wszystkich rezydencje, były najbardziej pożądane przez zamożne rody. Sam zamek był architektonicznym cudeńkiem, ponieważ do dzisiaj uważany jest za jedną z pierwszych budowli neogotyckich z przeznaczeniem na funkcję mieszkalną. Dodatkowo zamek otoczony został parkiem, po którym do dzisiaj zostały ślady w formie drzew innych gatunków, niż te tutaj spotykane.

Niestety Klaudynie Potockiej i jej mężowi nie było dane mieszkać w tej rezydencji zbyt długo. W wyniku wybuchu powstania listopadowego (1830) opuścili oni zamek, który od tego czasu zaczął popadać w ruinę. Potoccy nigdy już do zamku nie wrócili. Zamek jednak jeszcze raz zapisał się w historii, kiedy to w roku 1848 został ostrzelany przez wojska pruskie, ponieważ w jego murach ukryli się powstańcy. Wtedy to został również znacznie uszkodzony.

Obecnie zamek jest w ruinie. Jakiekolwiek prace konserwatorskie są mocno utrudnione z racji, że znajduje on się na Wyspie Zamkowej, która obecnie jest razem z Jeziorem Góreckim jednym z obszarów ochrony ścisłej Wielkopolskiego Parku Narodowego.