Złota Kaplica w Poznaniu

Złota Kaplica w Poznaniu, to obecna nazwa Kaplicy Królów Polski, która bez wątpienia jest jednym z najcenniejszych zabytków Poznania ale i jednym z najbardziej okazałych! Przyjmuje się, że to właśnie w niej spoczywają szczątki pierwszych władców Polski, czyli Mieszka I i Bolesława Chrobrego.

Na przestrzeni wieków pierwsi władcy Polski, nie mieli spokojnego spoczynku i dopiero w XIX wieku, po wielu perturbacjach, z inicjatywy hrabiego Edwarda Raczyńskiego (tego samego, któremu zawdzięczamy po części rezydencję w Rogalinie, Bibliotekę Raczyńskich czy pierwszy wodociąg w Poznaniu) oraz biskupa Teofila Wolickiego powstał komitet budowy nowej kaplicy królewskiej. Głównym fundatorem i decydentem został Raczyński i to właśnie jemu, w największej mierze zawdzięczamy wygląd i styl kaplicy. Trzeba jednak zwrócić uwagę na jakość wykonania kaplicy, ilość detali, szczegół wykonania, który wskazuje na najwyższe umiejętności i kunszt jej twórców, którymi byli artyści z Polski, Niemiec czy Włoch.

Złota Kaplica w Poznaniu jest najcenniejszą z katedralnych kaplic. Znajduje się na tyłach prezbiterium, na wschodnim wierzchołku katedry, do którego dobudowano ją na planie ośmioboku. Jej wierzchołki zdobią na zewnątrz XX-wieczne figury, przedstawiające m. in. Mieszka I, biskupa Jordana, króla Bolesława Chrobrego czy księżną Dobrawę.

Historia powstania kaplicy w obecnym kształcie, ma jednak nieszczęśliwe zakończenie. Przyjmuje się, że główny fundator, czyli hrabia Raczyński właśnie z powodu krytyki dotyczącej kaplicy królewskiej, która na niego spłynęła, targnął się na swoje życie…