Fara w Poznaniu. Perła baroku!

Bazylika kolegiacka Matki Bożej Nieustającej Pomocy, św. Marii Magdaleny i św. Stanisława Biskupa czyli mówiąc krócej, po prostu fara w Poznaniu to jeden z najważniejszych kościołów w mieście, stojący w jednym szeregu z poznańską katedrą! Znajduje się na poznańskim Starym Mieście, przy ulicy Gołębiej sąsiadując z dawnym kolegium jezuickim, obecnie będącym Urzędem Miasta. Uznawany jest za jeden z najpiękniejszych barokowych kościołów w Polsce!

Budowę kościoła rozpoczęto w połowie XVII wieku a odpowiedzialni za nią byli ściągnięci do miasta kilkadziesiąt lat wcześniej jezuici. Budowa przeciągała się w czasie, chociażby z racji potopu szwedzkiego i ostatecznie została konsekrowana w 1705 roku, kiedy jeszcze nie była do końca ukończona. Nad jej budową pieczę mieli wybitni architekci epoki baroku, często pochodzący z dalekiej zagranicy jak np. Giovanni Catenazzi, Tomasz Poncino czy Pompeo Ferrari, który odpowiada również za wygląd opactwa w Lądzie. Po zniszczeniu pobliskiej kolegiaty, stojącej dawniej na obecnym Placu Kolegiackim, dzisiejsza fara w Poznaniu została włączona do parafii farnej. Na początku XX wieku kościół przeszedł gruntowną renowację, której prace zachowały się zaledwie do czasów II wojny światowej, kiedy farę ograbiono. Odbudowa rozpoczęła się krótko po wojnie i skończyła po około dwóch latach, natomiast prace renowacyjne trwają aż do dzisiaj.

Nie bez powodu fara w Poznaniu uznawana jest za perłę polskiego baroku. Imponująca jest już jest fasada kościoła a po wejściu do środka, barokowy przepych dosłownie uderza i przygniata. Na szczególną uwagę zasługuje sklepienie z niesamowitą polichromią oraz ilość oraz jakość wykonania dekoracji sztukatorskich. Dookoła głównej nawy zlokalizowano liczne kaplice a nad wejściem znajdują się XIX-wieczne organy, wykonane przez organowego mistrza z Saksonii Friedricha Ladegasta, który budował je przez 4 lata.