Rogaliński Park Krajobrazowy – kraina tysięcy dębów

Utworzony w 1997 roku Rogaliński Park Krajobrazowy powstał w dolinie Warty, chroniąc przede wszystkim największe w Europie(!) skupisko wielowiekowych dębów szypułkowych. To właśnie potężne i liczne dęby są jego największym skarbem. Zgodnie z wykonaną w 1992 roku inwentaryzacją naliczono około 2000 dębów na tym terenie z czego 1435 (!) jest pomnikiem przyrody, z racji obwodu przekraczającego 200 centymetrów (na wysokości 1,3 metra). Najbardziej znanymi dębami rogalińskimi są oczywiście, rosnące w pałacowym parku dęby „Lech”, „Czech” i „Rus”. Jednak te znajdujące się trochę dalej od magnackiej posiadłości i rosnące na terenie parku krajobrazowego są równie imponujące, majestatyczne i wiekowe.

Rogaliński Park Krajobrazowy zajmuje obecnie powierzchnię 127 kilometrów kwadratowych i rozciąga się wzdłuż rzeki Warty od Puszczykowa (gdzie kończy się Wielkopolski Park Narodowy) aż do okolic Śremu. Teren parku krajobrazowego to głównie podmokłe tereny zalewowe rzeki Warty z licznymi starorzeczami, porośnięte zielonymi łąkami na których wybijają się potężne dęby szypułkowe. Największe wrażenie robią obumarłe dęby, które wyglądają niczym scenografia filmów grozy. Jednak z racji swojej wartości przyrodniczej, również obumarłe dęby podlegają ochronie, ponieważ są doskonałym miejscem do życia wielu chronionych i rzadko spotykanych stworzeń. Oczywiście nazwa Rogalińskiego Parku Krajobrazowego wzięła swoją nazwę od Rogalina, w którym to znajduje się niezwykle okazały pałac wraz z ogrodami i parkiem pałacowym, na terenie którego rosną, wcześniej wspomniane dęby rogalińskie.

Niestety teren Rogalińskiego Parku Krajobrazowego nie zachował się w swoim pierwotnym, naturalnym stanie do dnia dzisiejszego. W XV-XVI wieku oraz później w XVII-XVIII wieku nastąpiło w wyniku osadnictwa, znaczne zmniejszenie powierzchni lasów. Również w XVIII wieku przeprowadzono tutaj intensywne prace melioracyjne, które odwodniły część terenów podmokłych. Dodatkowo w XIX przeprowadzono prace, które znacznie zmieniły bieg koryta Warty. Poprzez budowę przekopów, zlikwidowane zostały liczne zakola i meandry rzeki, przez co na pewno krajobraz już nie był tak malowniczy. Jednak mimo tych prac, nadal częste podtopienia skutecznie uniemożliwiły gospodarcze wykorzystanie gruntów, przez co część z nich zachowała swój naturalny charakter. Na terenie parku znajdują się dwa rezerwaty przyrody, objęte częściową ochroną (Krajkowo i Goździk Siny w Grzybnie).

Przez Rogaliński Park Krajobrazowy biegnie m. in. czerwony szlak turystyczny (Osowa Góra – Sulęcinek), którym możemy dotrzeć zarówno do Wielkopolskiego Parku Narodowego (fragment tego szlaku, opisałem we wpisie: Wielkopolski Park Narodowy. Spacer wśród jezior i lasów) jak i np. do Zamku w Kórniku czy Zaniemyśla. Dodatkowo są tutaj jeszcze 3 inne znakowane szlaki turystyczne, kilka szlaków rowerowych i dwa szlaki konne.