Szrenica jest doskonałym punktem widokowym oraz stosunkowo łatwym celem dla „klapkowego” turysty. Niestety to drugie najbardziej zapadło mi w pamięci… Niestety po wejściu od strony Kamieńczyka i Hali Szrenickiej, na szczycie „przywitał” nas tłum, który miał w najgłębszym poważaniu to, że ktoś dostał się tutaj inaczej niż wyciągiem. Mimo, ze wyraźnie upoceni i zziajani, musieliśmy zadowolić się kawałkiem kamienia i odrobiną korytarza w schronisku na Szrenicy. Daliśmy radę, bo i tak porównując to do innych, gorszych miejsc, było komfortowo.

Niestety Szrenica stała się, głównie za sprawą wyciągu najwyższym deptakiem Szklarskiej Poręby. Spotkasz tutaj całą chmarę osób, które dla każdego miłośnika gór są najgorszym typem turysty – elegancko ubranym, pokonującym przewyższenia w gondoli i robiącym zdjęcia na tle wszystkiego co widzi. I mimo świetnego położenia i doskonałego punktu widokowego, Szrenica w moich oczach jest miejscem, w którym byłem i prędko nie wrócę.

Warto poświęcić jej jednak kilkadziesiąt minut, odbić z czerwonego szlaku (Drogi Przyjaźni Polsko-Czeskiej) i nacieszyć swoje oczy widokiem ze szczytu. Choćby jeden raz.